Paweł Filipek, kancelaria Graś i Wspólnicy, w komentarzu eksperckim o międzynarodowej rejestracji znaku towarowego za pośrednictwem EUIPO.
Ochrona znaków towarowych, które wykorzystujemy do oznaczania towarów i usług naszego przedsiębiorstwa, poza granicami Polski lub Unii Europejskiej, może wydawać się na pierwszy rzut oka problematyczna. Wielu przedsiębiorców może bowiem obawiać się konieczności znalezienia prawnika w danym kraju lub konieczności prowadzenia postępowania zgłoszeniowego w obcym języku.
Faktycznie, istnieje możliwość przeprowadzenia postępowania bezpośrednio przed urzędem w wybranym państwie. Możemy skorzystać jednak z drugiej znacznie korzystniejszej drogi postępowania. Mianowicie, jeżeli mamy już zarejestrowany znak towarowy w danym państwie, możemy za pośrednictwem właściwego urzędu w tym państwie dokonać rejestracji międzynarodowej w innym państwie lub państwach.
Takim „urzędem pochodzenia” może być również Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO). Posiadanie zarejestrowanego Znaku Towarowego Unii Europejskiej umożliwia nam więc rejestrację naszego znaku w procedurze międzynarodowej, bez konieczności rozpoczynania procedury bezpośrednie w danym kraju.
Co istotne, pośrednikiem w rejestracji międzynarodowej znaku, w każdym przypadku, jest Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO). Tak więc, za pośrednictwem EUIPO zgłaszamy wniosek o rejestrację do WIPO, która rozpatruje nasze zgłoszenie, a następnie przekazuje je do urzędów w państwach, które wskazaliśmy jako miejsca, gdzie znak ma zostać zarejestrowany. Co należy podkreślić, WIPO jedynie potwierdza zgodność zgłoszonego znaku ze znakiem zarejestrowanym w urzędzie pochodzenia.
Właściwy urząd w państwie, gdzie znak ma zostać zarejestrowany, oceniał będzie nasz znak towarowy według tych samych kryteriów, co znaki towarowe rejestrowane bezpośrednio w tym urzędzie, i może odmówić nam rejestracji. Zgodnie z ustawodawstwem danego państwa, taki urząd wyznaczy również termin na wnoszenie sprzeciwów przez uprawnionych z uprzednio zarejestrowanych znaków. Jeżeli taki sprzeciw okaże się skuteczny, rejestracja w tym państwie będzie niemożliwa.
Oczywiście odmowa rejestracji w jednym z państw, które wskazaliśmy nie oznacza, że taka sama decyzja zapadnie w innym państwie. Podsumowując, dokonanie rejestracji międzynarodowej może okazać się znacznie lepszym i wygodniejszym sposobem na rejestrację znaków towarowych, niż rejestracja ich w poszczególnych państwach, w szczególności jeżeli prowadzimy działalność międzynarodową.
